Υπάρχουν άνθρωποι που είναι φτιαγμένοι από ένα υλικό τόσο δυνατό και ευαίσθητο που όταν σου αποκαλύπτουν το επάγγελμά τους, ξέρεις ότι αυτό έπρεπε να κάνουν. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η νότια Μαρία Σαμίου, που επέλεξε συνειδητά την παιδιατρική φυσικοθεραπεία.
Απόφοιτη του Α. Τ.Ε.Ι Λαμίας, στο τμήμα της Φυσικοθεραπείας, «επέλεξα συνειδητά να εξειδικευθώ και να δουλεύω με παιδιά γιατί είδα στην πράξη πόσο μπορεί να γεμίζει την καρδια μου και την ψυχή μου», αποκαλύπτει η Μαρία. «Όταν ένα παιδί φτάνει στο κινητικό ορόσημο να περπατήσει χαίρονται οι γονείς, αλλα όταν φτάνει σ’ αυτό το σημείο ένα παιδί με κινητικές δυσκολίες -που δεν ξέρεις πότε θα περπατήσει, πώς θα περπατήσει, πότε θα σταθεροποιηθεί- τότε αυτό είναι θαύμα». Αυτό το θαύμα της επιστήμης της και της αγάπης της για τη δουλειά της την έκανε να ασχοληθεί με την παιδιατρική φυσικοθεραπεία. Οι μεταπτυχιακές σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό, της έδωσαν επιπλέον εφόδια με ειδίκευση σε συγκεκριμένες μεθόδους αξιολόγησης και αποκατάστασης (bobath, κ.α) κυρίως σε βρέφη.
Η παιδιατρική φυσικοθεραπεία ασχολείται με την αξιολόγηση και την παρέμβαση σε βρέφη και παιδιά με κινητικές διαταραχές, όπως «νευρολογικές παθήσεις, σύνδρομα, μυϊκές δυστροφίες, μυοπάθειες, μυοσκελετικές διαταραχές, ψυχοκινητικές καθυστερήσεις και φυσικά και η παρέμβαση στην κινητική εξέλιξη στα πρόωρα μωράκια».
Η ίδια μέσα από το επάγγελμά της που το ασκεί τα τελευταία 12 χρόνια με μεγάλη συνέπεια έχει «μεγαλώσει» πολλά βρέφη αλλά και πρόωρα βρέφη που τα έχει δει να εξελίσσονται κινησιολογικά: «τα βρέφη αυτά είναι πιο ευαίσθητα και ο γονιός είναι πιο προστατευτικός. Τα βρέφη αυτά όμως, θέλουν μία έγκαιρη φυσικοθεραπευτική παρέμβαση γιατί ο εγκέφαλος τους συνεχώς πλάθεται, είναι ένας εξελισσόμενος οργανισμός που όσο περισσότερη και πρόωρη παρέμβαση του δώσουμε στα κινητικά ορόσημα τόσο πιο γρήγορα θα δούμε αποτελέσματα».
Η Μαρία δουλεύει με ραντεβού κατ’ οίκον με μωρά ημερών μέχρι και παιδιά στην εφηβεία.«Μ’ αρέσει όταν η θεραπεία γίνεται κατ’ οίκον. Εξατομικευμένα. Γιατί υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα στο σπίτι του παιδιού, το παιδί αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια, έρχεσαι σε άμεση επαφή τόσο με εκείνο, όσο και με το οικογενειακό περιβάλλον και μπορείς να αντιληφθείς ακριβώς τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητα του. Βλέπεις το χώρο και τον χαρτογραφείς. Από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα πέσει το παιδί για ύπνο μπορώ να δώ τι είναι αυτό που το βοηθάει και τι είναι αυτό που το δυσκολεύει. Θέλω να το κάνω όσο το δυνατόν πιο κινητικά αυτόνομο μέσα στο σπίτι. Να κατακτήσει το χώρο του. Από το σπίτι λοιπόν ξεκινάει η θεραπεία για να πάμε μετά να κατακτήσουμε σιγά σιγά το εξωτερικό περιβάλλον. Τις μέρες που είναι καλός ο καιρός προσπαθούμε να τις αξιοποιήσουμε».
Ο εξοπλισμός της καλύπτει κάθε ανάγκη. Μπάλες, παιχνίδια, εμπόδια, σανίδες ισορροπίας… «Εστιάζω στα παιχνίδια και τα εμπόδια γιατί στα μικρά παιδιά δουλεύω στο πάτωμα, σε στρώμα με το παιδί. Στα μεγαλύτερα θα προσαρμόσω τον εξοπλισμό ανάλογα».
Πώς διαχειρίζεται τα συναισθήματά της όταν αναλαμβάνει ένα καινούριο παιδί; «Όταν αναλαμβάνω ένα παιδί κάνω στην άκρη τα συναισθήματά μου για να μπορέσω να φτάσω στο μέγιστο αποτέλεσμα μαζί τους. Αυτός είναι ο στόχος. Χωρίς ευαισθησίες λοιπόν αλλά με στόχο θέλω να βλέπω το παιδί να κάνει βήματα, να εξελίσσεται κινησιολογικά και όταν συμβαίνει αυτό, είναι ανεκτίμητο».
Πως ξεκινάει όμως το πρώτο ραντεβού με ένα παιδί; «Από το τηλέφωνο θα ήθελα να έχω μία εικόνα από τους γονείς. Από κοντά θα ενημερωθώ για την ιατρική διάγνωση και θα ξεκινήσω μία κανονική συνεδρία για να αξιολογήσω το παιδί και να μου δείξει τι μπορεί να κάνει και θα συζητήσω με τους γονείς για να δημιουργήσουμε από κοινού ένα πλάνο. Στο επόμενο ραντεβού έχω φτιάξει το πλάνο, ωστόσο ο πρώτος καιρός είναι συνεχής αξιολόγηση γιατί καθώς περνάει ο καιρός εξοικειώνεται μαζί μου και συνεχώς αναπροσαρμόζονται και οι στόχοι».
Η Μαρία είναι πάντα χαμογελαστή, φωτεινή και έτοιμη να προσφέρει πάντα τον καλύτερο εαυτό της στο παιδί που αναλαμβάνει.
Αυτό είναι και το πλεονέκτημά της: «Είμαι της άποψης ότι δεν ταιριάζουν όλα τα παιδιά με όλους τους θεραπευτές. Όμως η εμπιστοσύνη που δείχνουν οι γονείς στο πρόσωπό μου και τα αποτελέσματα που έχουν τα παιδιά τους, είναι επειδή μπορώ να προσαρμόζομαι επάνω στο κάθε παιδί όχι μόνον στις κινητικές του δυσκολίες αλλά και στον χαρακτήρα του».
Και με τους νέους κανόνες υγιεινής πώς είναι οι συνεδρίες; «Καταρχάς λόγω κορονοϊού οι γονείς είναι ευχαριστημένοι που έχουν επιλέξει την κατ’ οίκον θεραπεία. Νιώθουν ασφαλείς. Γιατί επισκέπτεται το χώρο τους ένας άνθρωπος που εμπιστεύονται και δεν χρειάζεται να πάνε εκείνοι σ’ έναν χώρο με πολλά άτομα. Στις συνεδρίες μου τηρώ όλους τους κανόνες υγιεινής (μάσκα, πλύσιμο χεριών κτλ) αλλά αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι δεν έχω πια τη σωματική επαφή που είχα με τα παιδιά. Υπήρχε πάντα η επιβράβευση της αγκαλιάς, του φιλιού και όλα αυτά δεν γίνεται να υπάρχουν τώρα. Αυτό λείπει και σε εμένα και στα παιδιά».
Αντιμετωπίζει όμως και η ίδια κάποιες προκλήσεις στη δουλειά της. «Μία από τις δυσκολίες είναι όταν αρχίζει το παιδί να μεγαλώνει και να αντιλαμβάνεται θέτοντας ερωτήσεις όπως: «Γιατί εγώ κάνω φυσικοθεραπεία, και τα υπόλοιπα παιδάκια όχι;». Γι’ αυτό χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη και η Μαρία έχει τη δική της ομάδα που συνεργάζεται και εμπιστεύεται με τη οποία τόσο οι γονείς όσο και το παιδί βρίσκονται σε συνεχή επαφή.
Της ζητάω να μου πει ένα περιστατικό που την έχει συγκινήσει όλα αυτά τα χρόνια που εργάζεται με παιδιά και δεν μπορεί να ξεχωρίσει: «Είναι όλα τα παιδιά που τα έχω ξεκινήσει στην αρχή της καριέρας μου, τα έχω μέχρι σήμερα και όταν έχουν μεγαλώσει στα χέρια σου, έχουν πάει πρώτη φορά σχολείο, έχουν κλάψει , έχουν γελάσει, έχεις περάσει μαζί τους όλο αυτό το ψυχολογικό βίωμα της οικογένειας, γίνεσαι οικογένεια. Και εγώ έχω πολλές οικογένειες».
ΠΗΓΗ : nou-pou.gr
